Ρωγμές στο Πεκίνο.

Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά το «Μακρύ Τηλεγράφημα» του -τότε Αμερικανού επιτετραμένου στη Μόσχα- Τζ.Κένναν προς το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, η Δύση αναζητά ξανά απαντήσεις για τον τρόπο σκέψης, τα κίνητρα και τις επιδιώξεις των αντιπάλων της. Κι’ αν πια δε χρειάζονται 8,000 λέξεις για να κατανοήσει κανείς την ιδιοσυγκρασία, τα στερεότυπα και τις επιδιώξεις της άλλης πλευράς, η πρόσφατη προσέγγιση Ρωσίας και Κίνας, που επισημοποιήθηκε μέσω τηλεδιάσκεψης, δεν εκπλήσσει κανέναν στην Ουάσινγκτον, πέρα από τους εμμονικούς θιασώτες του ιδεαλισμού, που ακόμα πιστεύουν ότι η ανάδυση μιας νέας υπερδύναμης μπορεί να συμβεί ‘αβρόχοις ποσι’. Ακριβώς πέντε δεκαετίες μετά τη διάσπαση του κομμουνιστικού μετώπου και τη διπλωματία του «πινγκ πόγνκ’ που έδωσε την ευκαιρία στον Αμερικανό Πρόεδρο Νίξον να βρεθεί το 1971 στο Πεκίνο, οι ηγέτες της Ρωσίας και της Κίνας ανακοίνωσαν από κοινού ενέργειες για να προασπίσουν τα συμφέροντα τους έναντι των ΗΠΑ. Θα έπρεπε όμως το δυτικό στρατόπεδο να αναμένει αυτή την αντίδραση; Διαβάστε περισσότερα “Ρωγμές στο Πεκίνο.”

Δημόσια διπλωματία.

Η έγκριση από ολομέλεια της Γερουσίας της αμυντικής συμφωνίας Ελλάδος-ΗΠΑ και η ψήφιση του EastMed Act, συνιστούν δύο μεγάλες επιτυχίες για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Δεν ήρθαν όμως τυχαία. Είναι το αποτέλεσμα της αποτελεσματικής δουλειάς που γίνεται τα τελευταία χρόνια στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και φέρει συγκεκριμένα αποτυπώματα. Η δημιουργία συμμαχιών και μια σειρά δραστήριοι Έλληνες, που δρουν πέριξ της Ουάσιγκτον λειτούργησαν καταλυτικά, προκειμένου προσωπικότητες των δύο κομμάτων να συνυπογράψουν την πρωτοβουλία.Έτσι, πέρα από τη στήριξη με αμυντικό υλικό και την πρόσβαση στο πρόγραμμα των F-35, οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν θεσμικά ως καθήκον τους την προστασία της χώρας μας. Πρόκειται, χωρίς αμφισβήτηση, για μια πολύ σημαντική εξέλιξη, που δε θα είχε επιτευχθεί δίχως τη συναστρία ισχυρών ομάδων πίεσης από την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Διαβάστε περισσότερα “Δημόσια διπλωματία.”

Θερμός χειμώνας.

«Ούτε μια ίντσα ανατολικότερα». Μ’ αυτή φράση, σύμφωνα με τον αστικό μύθο, ο Αμερικανός Υπ.Εξωτερικών Τζ.Μπέικερ θέλησε να καθησυχάσει στις 9 Φεβρουαρίου 1990 το σοβιετικό ηγέτη Μ.Γκορμπατσόφ σχετικά με τους φόβους επέκτασης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς. 31 χρόνια μετά όμως, ο κόσμος έχει αλλάξει, οι κοινωνίες έχουν γίνει περισσότερο φιλελεύθερες και η Ρωσία δεν αντιμετωπίζεται από τη Δύση με το ίδιο συστημικό βάρος, που αντιμετωπίζονταν για σχεδόν δύο δεκαετίες η ΕΣΣΔ. Διαβάστε περισσότερα “Θερμός χειμώνας.”

Η μέθοδος Ερντογάν τρομάζει.

Ο τελευταίος δικτάτορας της Ευρώπης. Αυτός είναι ο τίτλος που συνοδεύει συνήθως τα ρεπορτάζ που αφορούν τον Λευκορώσο Α.Λουκάσενκο, του οποίου το όνομα, βρίσκεται ολοένα και συχνότερα στην ατζέντα των Ευρωπαίων ηγετών. Ρωσία και Λευκορωσία έχουν αποκτήσει εσχάτως δορυφορική σχέση, με τον μη αναγνωρισμένο από τη Δύση «Πρόεδρο» της δεύτερης να καλεί τη Ρωσία να αναπτύξει πυρηνικά όπλα στη χώρα του, εφ’ όσον το ΝΑΤΟ αναπτύξει πυραυλικά συστήματα με ανάλογες δυνατότητες στην Πολωνία. Στο παρελθόν η Λευκορωσία φιλοξενούσε στρατηγικούς διηπειρωτικούς πυραύλους Topol και περισσότερες από χίλιες πυρηνικές κεφαλές, ωστόσο με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το Μινσκ ζήτησε από τη Μόσχα να αναλάβει την τύχη του εξοπλισμού, υπογράφοντας τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων (NPT) το 1994. Διαβάστε περισσότερα “Η μέθοδος Ερντογάν τρομάζει.”

Επικίνδυνη πτώση.

Σύμφωνα με μελέτες τα 2/3 των τουρκικών νοικοκυριών δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, την ώρα που από τα μέσα του 2019 μέχρι και σήμερα, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει απολύσει τρεις κεντρικούς τραπεζίτες. Αποτέλεσμα των πειραματισμών στην τουρκική οικονομία είναι η λίρα να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, έχοντας χάσει 20% της αξίας της -μόνο τις τελευταίες εβδομάδες- και η αγοραστική δύναμη των Τούρκων πολιτών να κατακρημνίζεται. Συνολικά υπολογίζεται πως το τουρκικό νόμισμα έχει υποχωρήσει κατά 80% σε σχέση με το 2012. Διαβάστε περισσότερα “Επικίνδυνη πτώση.”

Εθνική διεκδίκηση.

Ο Μπόρις Τζόνσον είναι δίχως αμφισβήτηση πολύ καλός γνώστης της ελληνικής Ιστορίας. Την έχει μελετήσει, έχει απαγγείλει δημοσίως την Ιλιάδα, ενώ ως πρόεδρος των φοιτητών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης το 1986 κάλεσε τη Μελίνα Μερκούρη να μιλήσει για την υπόθεση της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα. Γνωρίζει πολύ καλά το πως και το γιατί τα κλεμμένα γλυπτά θα ήταν πρέπον να επιστραφούν στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως, από την εποχή που ήταν ανταποκριτής της συντηρητικής ‘Telegraph’ στις Βρυξέλλες εξέφραζε δημοσίως τις απόψεις του για το πόσο στενά ήταν τα παπούτσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ευτελίζοντας ‘τη, για το μεγαλείο μιας χώρας όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, την παγκόσμια θαλασσοκρατορία του 19ου αιώνα. Διαβάστε περισσότερα “Εθνική διεκδίκηση.”

Ευρωστρατός προ των πυλών.

Η συζήτηση για την ανάγκη δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού στρατού, πάει κάτι περισσότερο από δύο δεκαετίες πίσω. Η αποτυχία παρέμβασης στα γεγονότα της Γιουγκοσλαβίας και τα όσα δραματικά ακολούθησαν, σόκαραν την Ευρώπη και άνοιξαν τη συζήτηση για μια ενιαία δομή, που θα δρα με τα διακριτικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λίγο πριν την 11η Σεπτεμβρίου, Σιράκ και Μπλερ είχαν από κοινού προωθήσει την ιδέα μιας κοινής ευρωπαϊκής δύναμης 50,000 στρατιωτών, αλλά το σχέδιο δεν προχώρησε. Έκτοτε η ανάγκη ατόνησε και η οικονομική κρίση έθεσε άλλες προτεραιότητες, μέχρι που η χαώδης αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν και η νέα αμυντική συμφωνία  στον Ειρηνικό (AUKUS), φαίνεται πως χτύπησε καμπανάκια στις Βρυξέλλες. Διαβάστε περισσότερα “Ευρωστρατός προ των πυλών.”

Αναγκαία εκπαίδευση.

Η είδηση έκανε το γύρω του κόσμου τη Δευτέρα και την Τρίτη. «Σκοπεύουμε να είμαστε πρωτοπόροι και στην υπεράκτια αιολική ενέργεια με εγκατεστημένη βασική ισχύ 2 GW έως το 2030» σημειώσε ο Πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης στη Διάσκεψη των Μερών της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα (COP26) και αμέσως τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά δίκτυα αναπαρήγαγαν την εξέλιξη. Σύμφωνα με το σχεδιασμό, η Ελλάδα στοχεύει να φέρει άμεσα νομοθεσία για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα με σκοπό να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς καθαρής ενέργειας στη Μεσόγειο. Είναι ξεκάθαρο, πως μέσα από σειρά κινήσεις, η χώρα μας αναλαμβάνει την ευθύνη που της αναλογεί στο μετριασμό των συνεπειών της Κλιματικής Αλλαγής και παράλληλα δημιουργεί μια εξαιρετική αναπτυξιακή και γεωστρατηγική ευκαιρία να ενισχύσει το ρόλο της στην περιοχή εκμεταλλευόμενη τη μορφολογία της. Όμως πόσο εκπαιδευμένη είναι η ελληνική κοινωνία για κάτι τέτοιο; Διαβάστε περισσότερα “Αναγκαία εκπαίδευση.”

Αφρο-Ασιατική χώρα.

Λίγες ώρες πριν οι ελληνικές σημαίες αναρτηθούν στους ιστούς των δρόμων της Τρίπολης στη Λιβύη, ο Τούρκος Πρόεδρος μιλώντας στο κοινοβούλιο της Αγκόλα σημείωνε πως «η τύχη της ανθρωπότητας δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφεθεί στο έλεος μιας χούφτας χωρών που κέρδισαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Για τον Ταγίπ Ερντογάν, η παρουσία στη Δυτική Αφρική είναι στρατηγικός στόχος. Ήταν η 28η επίσκεψη σε μια περιοχή, στην οποία καλλιεργεί συστηματικά την παρουσία της Τουρκίας. Για τους Αφρικανούς, η γειτονική χώρα δεν κουβαλά τις φορτίσεις των παραδοσιακών ευρωπαϊκών αποικιοκρατικών δυνάμεων, ούτε τα ηθικά βάρη που φέρουν οι ΗΠΑ και η Κίνα. Κατά συνέπεια, η αποδοχή συνεργασίας είναι ευκολότερη. Για τον Τούρκο Πρόεδρο πάλι, αυτό είναι το πεπρωμένο της χώρας του. Η αποστροφή του περί «αφρο-ασιατικής χώρας» υπογράμμισε, πως η παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή είναι διαχρονική και πυλώνας της νέο-οθωμανικής προσέγγισης του, για το ρόλο της Τουρκίας ως περιφερειακή υπερδύναμη, με τις ισχυρές ζώνες επιρροής. Ακόμα και την ώρα που η τουρκική οικονομία κλυδωνίζεται, το διεθνές αποτύπωμα ισχύος οφείλει να παραμένει αναλλοίωτο. Μόνο έτσι θα διευθυνθεί η «αξία» της Τουρκίας στα διεθνή φόρα. Διαβάστε περισσότερα “Αφρο-Ασιατική χώρα.”

Καθαρές λύσεις.

Εάν μια αλλαγή διεξάγεται παράλληλα σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, αυτή είναι η μετάβαση σε μια κοινωνία με διαφορετικά ιδανικά, η οποία υπερβαίνει τις παραδοσιακές πολιτικές επιλογές. Δεν είναι λάθος να υποστηρίξει κανείς, πως από τη γενιά των ‘millennials’ μέχρι τους νεότερους ‘zoomers’ αναπτύσσεται μια συνείδηση κοινού μέλλοντος, πέρα από συμβατικά σύνορα. Ένα 15χρονο κορίτσι που μπορεί να διαδηλώνει για το Κλίμα στη Στοκχόλμη, σήμερα εμπνέει εκατοντάδες παιδιά στο Παρίσι, το Λονδίνο και την Αθήνα, να κάνουν το ίδιο. Πρόκειται για γενιές που ελάχιστα ή καθόλου θυμούνται τον κόσμο δίχως το ίντερνετ, που αγοράζουν διαδικτυακά, μετακινούνται μέσα από εφαρμογές, δεν αντιλαμβάνονται την ύπαρξη συνόρων στις αγορές και δρουν ακτιβιστικά όταν παραβιάζονται στοιχειώδεις κανόνες εργασιακής ασφάλειας. Διαβάστε περισσότερα “Καθαρές λύσεις.”