Σ’ όποια ελληνική πόλη κι’ αν περπατήσει κανείς, θα βρει δεκάδες ανδριάντες αφιερωμένους σε ήρωες, πολιτικούς ή φιλέλληνες και αντίστοιχες πλατείες αφιερωμένες σε σημαντικές προσωπικότητες. Ακόμα κι’ αν για κάποιους υπάρχουν διχογνωμίες για τη δράση και την προσφορά τους, στο συλλογικό υποσυνείδητο αποδίδεται με τον τρόπο αυτόν, μια τιμή σε εκείνους που ενέπνευσαν με τη δράση τους ή στήριξαν το ελληνικό Έθνος και τους αγώνες του.
Πως σχετίζεται όμως η συζήτηση αυτή με τις διεθνείς υποθέσεις; Εάν η Ελλάδα είναι συνεπής με την παράδοση της να τιμά τους φίλους της, τότε αργά ή γρήγορα θα πρέπει να κληθεί να λάβει μια ανάλογη απόφαση για το Γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ. Ο πανίσχυρος σημερινός Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας έχει σταθεί στο πλευρό των ελληνικών ζητημάτων εδώ, ενώ και με δικές του πιέσεις, ψηφίστηκε το Δεκέμβριο του 2019 η ιστορική νομοθεσία για την εμβάθυνση της συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο με το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Κύπρο και το μπλοκάρισμα της παράδοσης των αεροσκαφών F35 στην Τουρκία.
Γιος Κουβανών εκτοπισμένων στις ΗΠΑ, ο Μενέντεζ στηρίζει τις ελληνικές υποθέσεις εδώ και δεκαετίες, ενώ η σημερινή εξαιρετική ελληνο-αμερικανική συνεργασία είναι προϊόν και της δικής του επιμονής να σηκώνει συνεχώς ζητήματα που αφορούν τις τουρκικές προκλήσεις σε Αιγαίο και Κύπρο. Τελευταία εξέλιξη αποτελεί η ομόφωνη ψήφιση από την Επιτροπή Διεθνών Υποθέσεων της Γερουσίας, της νομοθετικής πρωτοβουλίας «περί άμυνας και διακοινοβουλευτικής εταιρικής σχέσης ΗΠΑ-Ελλάδας του 2021», η οποία έχει στόχο να στηρίξει τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, εγκρίνοντας νέες μεταφορές αμερικανικού στρατιωτικού εξοπλισμού και προωθώντας την αυξημένη πολυμερή συνεργασία μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας, Ισραήλ και Ηνωμένων Πολιτειών. Σύμφωνα με το τελικό διακομματικό κείμενο, που συνυπέγραψε ο επίσης κουβανικής καταγωγής Ρεπουμπλικανός Γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο, υπάρχει ευθεία παραίνεση πώλησης στην Ελλάδα των μαχητικών F35 που είχαν αρχικά κατασκευαστεί για την Τουρκία, ενώ παράλληλα συμπεριλαμβάνονται μια σειρά επιπλέον κίνητρα στήριξης των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Πιο συγκεκριμένα, η ένταξη της Ελλάδας στα ευρωπαϊκά αντισταθμιστικά οφέλη για την απεξάρτηση από ρωσικά όπλα και η εγχώρια συμπαραγωγή οπλικών συστημάτων μέσα από στοχευμένες επενδύσεις σε υποδομές χρηματοδοτούμενες από το αναπτυξιακό βραχίονα του αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας.
Το επόμενο βήμα για το νομοθέτημα είναι η συζήτηση του στην Ολομέλεια της Γερουσίας, όπου το πεδίο συναίνεσης δε θα είναι το ίδιο εύκολο, παρ’ όλα αυτά το γεγονός ότι υπάρχει διακομματική συνυπογραφή προσδίδει σημαντικό ενδιαφέρον, τόσο για την επιχειρηματολογία όσων αντιταχθούν, όσο και για τις ουσιαστικές διαθέσεις της αμερικανικής ηγεσίας, ιδιαίτερα σε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, όπως η κατοχή 5ης γενιάς μαχητικών από μια χώρα όπως η Ελλάδα. Πόσο μάλλον, όταν αυτά αρχικά είχαν προοριστεί να πωληθούν στην Τουρκία. Ανεξάρτητα πάντως από την τελική έκβαση της πρωτοβουλίας, Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν σύντομα να αναγνωρίσουν τη συμβολή των φίλων της Ελλάδα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, σε μια εποχή που η ελληνική διασπορά επιστρέφει δυναμικά στη διαμόρφωση της διατλαντικής εξωτερικής πολιτικής.