Σύμφωνα με μελέτες τα 2/3 των τουρκικών νοικοκυριών δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, την ώρα που από τα μέσα του 2019 μέχρι και σήμερα, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει απολύσει τρεις κεντρικούς τραπεζίτες. Αποτέλεσμα των πειραματισμών στην τουρκική οικονομία είναι η λίρα να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, έχοντας χάσει 20% της αξίας της -μόνο τις τελευταίες εβδομάδες- και η αγοραστική δύναμη των Τούρκων πολιτών να κατακρημνίζεται. Συνολικά υπολογίζεται πως το τουρκικό νόμισμα έχει υποχωρήσει κατά 80% σε σχέση με το 2012.
Από την πλευρά του, ο Τούρκος Πρόεδρος επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα εντείνοντας τις διεθνείς επαφές, κάνοντας νέους φίλους, αλλά και… αόρατους εχθρούς, μιλώντας για «οικονομικό πόλεμο ανεξαρτησίας». Μέσα από ένα μπαράζ συναντήσεων, ο Ερντογάν επιχειρεί να αντισταθμίσει τις κοινωνικές αντιδράσεις για την κακή κατάσταση, σηκώνοντας τους τόνους εναντίον όσων -κατά τη ρητορική του- επιβουλεύονται την τουρκική οικονομία. Χρησιμοποιώντας το ζήτημα της Λιβύης αλλά και τη θέση του ως επικεφαλής του οργανισμού των τουργκογενών κρατών (Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Κυργιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν, Ουγγαρία), δε χάνει ευκαιρία να υπερθεματίζει για το ρόλο της χώρας του ως περιφερειακή υπερδύναμη, επιτιθέμενος σε όσους δεν το αναγνωρίζουν. Παράλληλα λοιπόν με την επιβολή περιορισμών στην αγορά λαδιού, ψωμιού και ζάχαρης, ο Τ.Ερντογάν βρήκε χρόνο να συναντήσει τον Πρίγκιπα Διάδοχο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αλλά και τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας, με τον οποίο ανακοίνωσαν την εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας στα εξοπλιστικά προγράμματα. Σε μια προσπάθεια να αντισταθμίσει την ελληνογαλλική συμφωνία, η Άγκυρα ανακοίνωσε τη διάθεση για αγορά ενός υποβρυχίου, αλλά κυρίως τη ναυπήγηση ενός δεύτερου αεροπλανοφόρου σε συνεργασία με τη Μαδρίτη και παρά το γεγονός ότι το πρώτο, δεν έχει αξιοποιηθεί επαρκώς, κυρίως λόγω τους παγώματος της αγοράς των αεροσκαφών F-35.
Με τις επόμενες προεδρικές εκλογές να έχουν προγραμματιστεί το 2023 και περίπου το 55% των πολιτών να μην εμπιστεύεται το τουρκικό νόμισμα, έχοντας καταθέσεις σε δολάρια, η πορεία προς τις κάλπες δε θα είναι ομαλή. Η καθημερινότητα για τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας είναι αμείλικτη, την ώρα που οι έμμεσοι φόροι ξεπερνούν το 55% των δημοσίων εσόδων. Φαίνεται ωστόσο, πως τα άδεια ψυγεία και οι ουρές με τα δελτία για τα τρόφιμα είναι ικανά να επουλώσουν παλιούς πολιτικούς διχασμούς. Για πρώτη φορά μάλιστα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως μια ετερόκλητη συμμαχία της αντιπολίτευσης και του κουρδικού κόμματος θα μπορούσε να θέσει τέρμα στην εικοσαετή κυριαρχία του Ερντογάν στο πολιτικό σκηνικό. Ήδη, σε πέντε από τις επτά μεγαλύτερες πόλεις της χώρας έχουν εκλεγεί υποψήφιοι που στηρίχθηκαν από αντιπολιτευόμενες δυνάμεις, με τη διόλου φιλική προς την Ελλάδα, ηγέτη του “Καλού Κόμματος” Μεράλ Ακσενέρ να ανεβάζει καθημερινά τους τόνους ζητώντας πρόωρες κάλπες.
Ο Τούρκος Πρόεδρος και οι επιτελείς του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ξορκίζουν μια τέτοια προοπτική. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα, καλούν τους πολίτες να δουν τη θετική πλευρά της κρίσης ακολουθώντας λιτό βίο. Παράλληλα, υπόσχονται 1,000 κρατικά μανάβικα για να πέσουν οι τιμές και “βαφτίζουν” ως περιπετειώδη διάθεση της τουρκικής νεολαίας το αυξανόμενο braindrain προς τη Δύση. Άραγε, να μας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;